‘De drie glazen bollen blijven voor altijd in mijn huiskamer staan’

Je hebt altijd één patiënt die je je hele leven bijblijft. Die patiënt kwam bij huisarts Gordon Oron elf jaar geleden door de deur van zijn huisartsenpraktijk in Leerdam. ‘Met een zware hernia dus pijn, veel pijn. Daardoor was hij ook eenzaam geworden: door de constante pijn functioneerde hij gewoonweg niet meer. Hij raakte geïsoleerd van zijn vrienden, kennissen, zijn zonen zag hij niet meer.’

'Mensen helpen. Dat is de reden waarom ik huisarts ben geworden. Ik wil met patiënten werken. Ze bij voornaam kennen, niet bij orgaan.'

Ten einde raad

‘De patiënt was ten einde raad. Hij had al meerdere operaties ondergaan maar zonder resultaat. De pijn bleef en veel artsen hadden hem al opgegeven. Ik wilde nog één poging wagen. Er waren geen andere opties meer. Hem aan zijn lot overlaten kon ik gewoon niet. Morfinepleisters hebben soms een twijfelachtige reputatie als pijnonderdrukkers. Toch was ik ervan overtuigd dat het met de juiste dosering sommige patiënten goed kan helpen. Dit was ook het geval bij deze patiënt. De hernia zou blijven, maar wellicht dat de pleisters hem wel met zijn pijn konden helpen.

‘We begonnen rustig. Juist doseren. Goed monitoren. Helemaal in het begin van de behandeling is het spannend: hoe gaat de patiënt reageren? Na een aantal weken zag ik gelukkig al dat de patiënt fysiek aan het opknappen was. Hij begon zich beter te voelen. Hij durfde weer naar buiten. Dat naar buiten gaan, ging op een gegeven moment verder. De patiënt pakte zijn leven weer zo goed mogelijk op. Met de tijd ging het zelfvertrouwen daardoor omhoog, waardoor er zelfs weer contact werd gelegd met zijn zoons.’

Drie glazen bollen

‘Tijdens één van onze behandelsessies gebeurde er iets speciaals. Hij kwam binnen met drie glazen bollen: een kleine, een middelgrote en een grote. In de handgeblazen bollen zaten draadjes met verschillende kleuren. In de kleine bol zag je dat de draadjes een chaos waren. Precies zoals hij zei dat hij zich voelde: klein en levend in chaos. De middelgrote bol stond synoniem voor de resultaten van de eerste behandelingen. Hij voelde zich groter en ook de draadjes waren minder chaotisch. De grote bol stond voor het moment dat hij deze bollen aan mij gaf. Hij voelde zich groot. Ook in zijn hoofd was hij tot rust gekomen. De gekleurde draadjes liepen ook sierlijk door elkaar heen. De perfecte wervelwind. Dat de bollen ook nog eens uit dé glas-stad van Nederland komen, de plek waar mijn praktijk staat, maakte het voor mij des te specialer.’

Een verhaal dat je altijd bijblijft

‘Deze patiënt, die ik elf jaar geleden behandelde, is er één waar ik door dit verhaal een blijvende herinnering aan heb. In mijn hart maar ook in mijn huis. De bollen hebben een plek gekregen in mijn huiskamer. Dat ík iemand kan helpen die zo aan de grond zit. Daarvoor doe je het allemaal! Mensen helpen. Dat is de reden waarom ik huisarts ben geworden. Ik wil met patiënten werken. Ze bij voornaam kennen, niet bij orgaan. Ik vind daarom ook dat huisarts zijn verder gaat dan alleen recepten voorschrijven en zieke mensen helpen. Daarbij heb je als huisarts ook een voorbeeldfunctie. En die neem ik serieus. Overgewicht en stress zijn twee zaken die ik vaak voorbij zie komen. Dan kun je het erbij laten zitten, maar je kunt ook het goede voorbeeld geven. Ik heb voor het laatste gekozen.’

Een goed en sportief voorbeeld geven

‘Ik probeer het goede voorbeeld aan mijn patiënten te geven door bezoeken op mijn fiets te doen. Als je met een auto komt voorrijden en dan iemand gaat vertellen dat ze meer moeten sporten, komt dat niet aan. Ik ben ook gaan hardlopen. Dat hou ik netjes bij in de app Runkeeper. De resultaten zijn op de schermen in mijn praktijk en social media te zien. Iedereen mag mij volgen en zich bij mij aansluiten. Om tot rust te komen, gebruik ik ook de mindfullness-app Headspace. Een echte aanrader. 20 minuten voor jezelf, waarbij je focust op je ademhaling. Ik adviseer dit soort apps ook aan mijn patiënten, omdat ik denk dat dit soort zelfhulp-apps het verschil kunnen gaan maken voor sommige patiënten. In dat opzicht ben ik benieuwd wat de toekomst gaat brengen!’

‘Maar er moet wel tijd zijn voor deze extra’s in de praktijk. De tijd met patiënten is kostbaar. Ondersteuning in de tijdrovende administratieve klussen is voor mij als huisarts echt een verademing. Declareren wordt een makkie met een systeem als Medicom. Hierdoor houd je meer tijd over om te steken in de band met patiënten.’

Het verhaal met Gordon Oron is de eerste in de serie ‘De Mensen van de Huisartsenzorg’. In deze serie vertellen we het persoonlijke verhaal van iemand die in huisartsenzorg werkt. Welke patiënt is bijgebleven? Waarom heb je voor dit beroep gekozen en wat maakt het voor jou bijzonder?